- مشخصات کتاب
- جلد بیست و پنجم
- جلد بیست و ششم
- جلد بیست و هفتم
- جلد بیست و هشتم
- جلد بیست و نهم
- جلد سیم
- [پیش درآمد]
- مقدمه
- اشاره
- ولایت قضائی
- قضاء (دادرسی)
- آیین دادرسی
- ساختار و سازمان قضائی
- ادلّۀ اثبات دعوی یا جرم
- جرائم و مجازات در فقه شیعه
- منابع فقه شیعه
- راویان منابع جامع احادیث شیعه
- قرن دوم
- قرن سوم
- قرن چهارم
- 9- عبدالله و حسین پسران بسطام (؟-؟)
- 10- حسین بن سعید اهوازی (300 ق-؟)
- 11- ابن اعثم کوفی (؟- 314 ق)
- 12- عبداللّٰه بن جعفر حمیری (320-؟)
- 13- محمد بن مسعود عیاشی (؟- ح 320 ق)
- 14- فرات بن ابراهیم کوفی (؟-؟)
- 15- جعفر بن احمد بن علی قمی (؟-؟)
- 16- شیخ کلینی (؟- 329 ق)
- 17- ابن شعبه (؟-؟)
- 18- محمد بن همام اسکافی (258- 336 ق)
- 19- کشیّ (؟- 340 ق)
- 20- علی بن احمد کوفی (؟- 352 ق)
- 21- نعمان بن محمد تمیمی (259- 363 ق)
- 22- شیخ صدوق (305- 381 ق)
- قرن پنجم
- قرن ششم
- 30- فضل بن حسن طبرسی (عشر 480- 548 ق)
- 31- حسن بن فضل طبرسی (؟- 548 ق)
- 32- عمادالدین طبری- (؟- 553 ق)
- 33- تاج الدین شعیری (؟-؟)
- 34- احمد بن علی طبرسی (؟-؟)
- 35- عبدالواحد بن محمد تمیمی آمُدی (510- 550 ق)
- 36- سید فضل الله راوندی (؟- 570 ق)
- 37- قطب الدین راوندی (؟- 573 ق)
- 38- ابن شاذان قمی (پس از 509- 584 ق)
- 39- ابو علی بن طاهر صوری (؟- 585 ق)
- 40- ابن شهر آشوب (489- 588 ق)
- 41- محمد بن ادریس (543- 598 ق)
- قرن هفتم
- قرن هشتم
- قرن نهم
- قرن دهم
- قرن یازدهم
- قرن دوازدهم
- قرن چهاردهم
- تشکر و اعتذار
- منابع و مآخذ تحقیق
- کتاب قضاء
- ابواب قضاء،: کسی که حقّ قضاوت دارد و کسی که ندارد و وظیفۀ قاضی
- باب 1 اختصاص منصب قضاوت به پیامبر صلی الله علیه و آله و امامان معصوم علیهم السلام و منصوبین از طرف آنان
- باب 2 حکم تصدّی منصب قضاوت و امارت توسط زنان
- باب 3 عدم صلاحیّت حاکمی که از دیگران نظرخواهی کند
- باب 4 اقسام قاضی
- باب 5 کراهت همنشینی با قضات جور
- باب 6 وظیفۀ قاضی در مساعدت به مترافعین
- باب 7 آغازگر طرح دعوی در نزد قاضی
- باب 8 تقدم سخن در دادگاه
- باب 9 قاضی سخن اوّل مترافعین را میگیرد
- باب 10 عدم حمایت قاضی از مدعی
- باب 11 عدم جواز حکم قاضی در حالت خشم، خواب، مستی، گرسنگی و چرت زدن
- باب 12 قضاوت در مسجد
- باب 13 حکم قاضی در حالت خوف
- باب 14 حکم رشوه
- باب 15 درآمد قاضی
- باب 16 خسارت اشتباه قاضی
- باب 17 حکم قاضی بر پایۀ بیّنه و سوگند
- باب 18 آوردن بیّنه برعهدۀ مدّعی و سوگند بر عهدۀ مدّعیٰ علیه
- باب 19 شناسایی شهود توسط قاضی
- باب 20 تغییر شهادت شاهد
- باب 21 مدّعی بیّنه اقامه کند، سوگند بر او نیست و ...
- باب 22 حقّ سوگند دادن منکر توسط مدّعی
- باب 23 ثبوت حقّ علیه منکر و میّت
- باب 24 حکم دعوی پس از سوگند
- باب 25 عدم سوگند بر منکر در حدود
- باب 26 عدم سوگند نزد قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سوگند نصارا و یهود در کلیسا و کنیسه و ...
- باب 27 عدم جواز سوگند به غیر نام خدا
- باب 28 چگونگی سوگند لال
- باب 29 استحباب تصدیق مدّعی توسط مدّعیٰ علیه
- باب 30 حکم تعارض دو بیّنه
- باب 31 حکم قرعه
- باب 32 اختلاف مدّعیٖ و مدّعیٰ علیه در تداخل دو دعویٰ
- باب 33 حکم مالی که از محکومٌ علیه به حکم قاضی، برای مدّعی جدا میشود
- باب 34 حکم کیسهای که بین جماعتی پیدا شده و یک نفر ادّعای مالکیت آن را میکند
- باب 35 حکم ادّعای بدون بیّنۀ پدر یا غیر او به این که به زن فوت شده، کالایی را داده است
- باب 36 جواز مرافعۀ فرزند با پدر
- باب 37 وجوب قتل کسی که به دروغ، علیه رسول خدا صلی الله علیه و آله ادّعا کند
- باب 38 جواز جداسازی شهود توسط قاضی
- باب 39 استحباب جدا سازی اصحاب دعوی
- باب 40 جواز حکم به ملکیت صاحب ید
- باب 41 چگونگی حکم بر غایب
- باب 42 عدم جواز حکم بر پایۀ نوشتۀ قاضی دیگر
- باب 43 جواز حکم بر مترافعین اهل کتاب
- باب 44 پارهای از قضاوتهای حضرت علی علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله و منصوبین آنها
- کتاب شهادات
- اشاره
- باب 1 وجوب پذیرش دعوت به تحمّل و ادای شهادت
- باب 2 وجوب اقامۀ شهادت برای اهل سنّت مگر در برخی موارد
- باب 3 شهادت اختیاری
- باب 4 جواز تصحیح شهادت
- باب 5 شهادت بر قائم مقام وکیل فوت شده در وقف
- باب 6 جواز شهادت بر پایۀ علم
- باب 7 حرمت شهادت به باطل [دروغ]
- باب 8 حکم شاهد به شهادت باطل [دروغ]
- باب 9 حکم شاهدی که از شهادتش رجوع کند
- باب 10 حکم شاهدان به زنا که همه یا برخی از آنان از شهادتشان رجوع کنند و مشهودٌ علیه کشته شود
- باب 11 حکم موردی که دو شاهد بر طلاق زنی شهادت دهند و او ازدواج میکند و شوهرش طلاق را انکار میکند
- باب 12 حکم مواردی که شاهدان به سرقت، قتل و زنا شهادت دهند و سپس از شهادت خود برگردند
- باب 13 حکم شهادت زن
- باب 14 حکم شهادت بر مکانی که مالک آن سالها غایب است و ...
- باب 15 حکم شهادت دروغ برای احقاق حقّ و حفظ جان و آبروی مومن
- باب 16 عدم جواز شهادت علیه تنگدست در فرض بیم از ستم طلبکار بر او
- باب 17 حکم شهادت بچهها
- باب 18 حکم شهادت بردگان «1»
- باب 19 حکم شهادت زنان
- باب 20 حکم شهادت اعضای خانواده علیه یکدیگر
- باب 21 حکم شهادت شریک علیه شریک و غیر او
- باب 22 جواز شهادت وصی برای میّت و وارث و علیه آن دو، مگر در مورد وصیّت
- باب 23 عدم جواز شهادت اجیر برای اجیر کننده
- باب 24 شرایط شاهد
- باب 25 حکم شهادت بادیهنشینان
- باب 26 عدم قبول شهادت زنازاده
- باب 27 حکم شهادت حاجیِ پیش افتاده در سفر حج که به چهار پایش ظلم کرده و نمازش را سبک شمرده است
- باب 28 عدم قبول شهادت فقیر متکدّی
- باب 29 عدم قبول شهادت قذف کننده و حدّ خورده شده و جواز شهادت آنها پس از توبه
- باب 30 جواز شهادت مسلمانان علیه سایر ملل ولی عکس آن جایز نیست
- باب 31 قبول شهادت غیر مسلم بر وصیّت در مورد ضروری
- باب 32 حکم شهادت نابینا، ناشنوا و لال
- باب 33 جواز شهادت بر زن در موردی که شناسایی شود
- باب 34 حکم شهادت بر شهادت مرد
- باب 35 قبول شهادت خواجه، ختنه نکرده و ناقص العضو
- باب 36 حکم شهادت شهود به حدود ملک
- باب 37 چهار شاهد در زنا و دو شاهد در غیر آن
- باب 38 اثبات حقِّ مالی به شهادت شاهد مرد و سوگند مدّعی یا به شهادت دو زن و سوگند مدّعی یا به شهادت یک مرد و دو زن
- باب 39 حکم شهادت دو عادل بر کفر کافر و جادوگریِ جادوگر
- باب 40 حکم شهادت بعضی از ورثه بر آزادی بردگان مملوکشان
- باب 41 حکم کسی که شهادت او را قضاتِ عامه قبول ندارند
- باب 42 قبول شهادت کبوترباز و مسابقه دهنده با این شرط که فاسق نباشند
- باب 43 حکم شهادت بر گناه، ربا و طلاق برخلاف سنّت
- باب 44 حکم شهادت بر زمینی که چیزی در آن دفن شده است
- باب 45 حکم پس گرفتن شهادت
- باب 46 حکم شهادت بر شنیدههای گذشته در نَسَب، وفات، وقفها و ...
- باب 47 حکم شهادت کسی که به همراه شاهد مورد وثوق، نزد حاکم شهادت میدهد
- کتاب حدود و تعزیرات
- اشاره
- فصل اول: بابهای احکام عمومی حدود
- باب 1 فواید حدّ و لزوم اجرای آن بر شخص فرومایه و شریف، حرمت تعطیل و تأخیر و تجاوز از حدّ
- باب 2 اجرای حدود بر عهدۀ حاکم اسلامی است
- باب 3 کسی که بر وی حدّی است، اجرای حدّ در حقوق الله نکند
- باب 4 اجرای حدّ مولا بر بندهاش و اینکه او را به اندازۀ گناهش بدون افراط، تعزیر کند
- باب 5 وجوب اجرای حدّ بر کافران، اگر آشکارا کار حرامی انجام دهند و از آنان نزد حاکمان مسلمان مرافعه کنند
- باب 6 اگر حدّی از حقّ الله نزد امام ثابت شد، اجرای آن واجب است ...
- باب 7 پس از رسیدن امام به ثبوت حدّ، کفالت و شفاعت در آن نیست و حکم شفاعت در غیر این صورت
- باب 8 عدم وجوب حدّ بر کسی که از روی جهل، جرم حدّدار مرتکب شود
- باب 11 عدم حدّ به نفع کسی که حدّی علیه او نیست
- باب 12 حکم حدّ مریض، کور، گنگ، کر، مجروح، مستحاضه، حایض، نفساء و حامله
- باب 13 شرط بلوغ در وجوب حدّ
- باب 14 موارد عفو در حدود
- باب 15 حدّ تازیانه در زمستان و تابستان
- باب 16 عدم اجرای حدّ در سرزمین دشمن
- باب 17 حکم کسی که علیه خودش به حدّی اقرار میکند
- باب 18 حکم کسی که علیه خود به حدّی اقرار و پس از آن، انکار میکند
- باب 19 حکم اجرای حدود بر مرتکب جرمهایی که قتل هم از آن است
- باب 20 حکم به قتل در بار سوم بر کسی که دو بار حدّ بر او جاری شد و حکم به قتل دربار چهارم بر زانی و زانیه
- باب 21 کراهت جمع شدن مردم برای نگاه کردن به حدّ خورنده
- باب 22 حکم حضور انسان نزد کسی که به ظلم تازیانه میخورد یا کشته میشود
- باب 23 حکم ارث بردن حد
- باب 24 حکم دفع حدود با شبهه
- باب 25 حکم کتک زدن به ناحقّ مسلمان
- باب 26 رویۀ حضرت علی علیه السلام هر جمعه دربارۀ زندانها
- باب 27 نهی از اجرای حدود در مساجد و حرمها
- باب 28 آمرزش گناهان کبیرۀ حدّدار
- فصل دوم: بابهای حدّ زنا، قوّادی، استمنا [خودارضایی] و مباشرت جنسی با حیوان
- باب 1 اقسام حدود زنا
- باب 2 حکم زانی و زانیه که در عدّۀ طلاق یا پس از آن زنا کنند
- باب 3 حکم زنای محصن با کنیز زوجهاش ...
- باب 4 تعریف محصن
- باب 5 احصان در بردگان
- باب 6 حکم احصان در فرض غیبت هر یک از زوجین
- باب 7 مقدار مسافت سفری که شخص را از احصان خارج میکند
- باب 8 وقوع احصان و اثبات حکم رجم
- باب 9 حکم زنای بالغ با نابالغ
- باب 10 کیفیّت و کمیّت شهادت به زنا
- باب 11 اثبات زنا با چهار بار اقرار
- باب 12 رجم زن حامله پس از وضع حمل و شیر دادن نوزاد
- باب 13 حکم قتل زانی به عُنف
- باب 14 حکم زانیهای که با اکراه و اضطرار زنا داد
- باب 15 حکم زانی با محارم
- باب 16 حکم کسی که با همسرش در عدّۀ طلاق یا پس از آن، مباشرت جنسی کند
- باب 17 کیفیّت تازیانه زدن در زنا و تبعید زانی
- باب 18 حکم قتل زانی در بار چهارم پس از سه بار تازیانه زدن
- باب 19 حکم کسی که در یک روز چند بار زنا کند
- باب 20 حکم زنا با کنیز در مواردی
- باب 21 حکم زانیه با برده
- باب 22 حکم مردی که همسرش را بفروشد
- باب 23 حکم زانیه که فرزند حاصل از زنا را بکشد
- باب 24 حکم زانیه که خود را به شکل کنیز مردی درآورد
- باب 25 حکم مرد نامحرم با زنی زیر یک روانداز
- باب 26 حکم دو مرد یا دو زن یا یک مرد و زن، چنانچه زیر یک روانداز برهنه باشند
- باب 27 حکم بردۀ زانی
- باب 28 حکم بردۀ مکاتب
- باب 29 حکم زانی که مدّعی جهل است و حکم ازدواج با زن شوهردار و عدّهدار
- باب 30 حکم کسی که صیغۀ عقد با زنی را فراموش و سپس با او آمیزش کند
- باب 31 حکم زنای مرد و زن دیوانه و کمعقل
- باب 32 حکم زنای مرد مسلمان با زن مسیحی و یهودی
- باب 33 حکم زنای مرد یهودی و مسیحی با زن مسلمان
- باب 34 باز داشتن مادر از ارتکاب زنا و ...
- باب 35 حکم کسی که با داشتن زوجۀ مسلمان، با زن کافر ذمّی ازدواج کند ...
- باب 36 حکم شهادت دو مرد و چهار زن بر زنای محصنه
- باب 37 حکم زنی که شهادت زنا علیه او داده شود و زنان به بکارت وی شهادت دهند
- باب 38 حکم عدم پرسش از زن زناکار از این که چه کسی با او زنا کرد و حکم او در صورتی که به کسی نسبت دهد
- باب 39 چگونگی اجرای حکم رجم
- باب 40 حکم زناکار در صورتی که از چالۀ اجرای حکم فرار کند
- باب 41 حکم کسی که در ماه مبارک رمضان زنا کند
- باب 42 حکم کسی که با مردهای، زنا یا لواط کند
- باب 43 حکم کسی که خودارضایی میکند
- باب 44 حکم کسی که با حیوان، آمیزش جنسی میکند
- باب 45 حدّ قوّاد
- فصل سوم: بابهای حدّ لواط و همجنسبازی مردان
- فصل چهارم: باب های حدّ مساحقه و همجنسبازی زنان
- فصل پنجم باب های حدّ قذف، حکم ناصبی، سابّ نبی صلی الله علیه و آله، امامان و سایر انبیا صلی الله علیه و آله
- باب 1 حدّ قاذف
- باب 2 حکم قذف صغیر به کبیر و برعکس
- باب 3 گفتههایی که قذف بدان ثابت میشود یا نمیشود
- باب 4 اجرای حدّ قذف، متوقّف بر شکایت صاحب حدّ است
- باب 5 حکم کسی که به پسر زنی که زنا داد و اقرار کرد و حدّ بر او جاری شد، قذف کند
- باب 6 حکم کسی که پسر زن مسیحی یا یهودی را قذف کند
- باب 7 حکم قاذف به ملاعنه و قاذف فرزند ملاعنه و فرزند مغصوبه و فرزند مستکرهه
- باب 8 حکم موردی که زنی کنیزش را به شوهرش ببخشد و شوهر با او آمیزش کند و زن ابتدا انکار و سپس اقرار به هبه کند
- باب 9 حکم قاذفی که حدّ خورده ولی باز هم بر همان مورد قذف کند
- باب 10 حکم کسی که بر گروهی افترا زند
- باب 11 حکم شاهدهای چهارگانه که عدالتشان ثابت نشود و حکم شاهدهای سهگانه که شاهد چهارم در دادگاه حاضر نشود
- باب 12 حکم شوهری که زنش را قذف کند یا بگوید که: «من تو را باکره نیافتم.»
- باب 13 حکم مردی که فرزند و مادرش را قذف کند و حکم فرزندی که پدرش را قذف کند
- باب 14 چگونگی اجرای حدّ قاذف
- باب 15 حکم مردی که به همسرش قذف و پس از آن خویش را تکذیب کند
- باب 16 حکم قذف مشرک بر مسلمان و عکس آن و قذف دیوانه
- باب 17 حکم تقاذف دو نفر
- باب 18 حکم سبّ [دشنام]
- باب 19 حقّ مقذوف در بخشیدن قاذف
- باب 20 عدم سقوط حدّ قذف، با عفو بعضی از وارثان
- باب 21 حکم کسی که به نسب فرزندی اقرار و سپس آن را انکار کند
- باب 22 حکم کسی که به دیگری بگوید: با مادرت محتلم شدم
- باب 23 حکم وجوب قتل ناصبی و دشنام دهندۀ پیامبر صلی الله علیه و آله یا امامان یا سایر پیامبران صلی الله علیه و آله ...
- باب 24 عدم حدّ بر کسی که بدون قصد، قذف را مرتکب شود
- باب 25 حکم کسی که بگوید: یکی از این دو مرد زناکار است
- باب 26 حکم شوهری که به زنش بگوید: تو در زمانی که مشرک بودی، زنا میدادی ...
- باب 27 حکم کسی که مردی را که در قلمرو کفر و ایمان نمیشناسد، قذف کند
- باب 28 حکم دو نفر که یکدیگر را دشنام دهند ...
- فصل ششم: باب های حدّ مُسکر
- فصل هفتم: باب های حدّ سرقت
- باب 1 حرمت سرقت و لزوم قطع دست سارق
- باب 2 اندازۀ قطع دست سارق
- باب 3 ادلّۀ اثبات جرم سرقت
- باب 4 حکم اقرار سارق پس از زدن، شکنجه کردن یا ترساندن وی
- باب 5 حکم چهار بار سرقت متوالی سارق با فرض اجرای حکم در هر دفعه
- باب 6 حکم سارقی که دستش فلج یا به خاطر سرقت یا قصاص قطع شده باشد
- باب 7 حکم سارقی که دست چپش به اشتباه قطع شده باشد
- باب 8 شرایط اجرای حکم قطع دست سارق
- باب 9 حکم کسی که خانهای را جهت سرقت نقب زند و ...
- باب 10 حکم ربودن مال به طور آشکار
- باب 11 حکم جیببُر
- باب 12 حکم کسی که با سند جعلی، مالی را تصاحب کند
- باب 13 مسئولیت مدنی سارق
- باب 14 حکم کسی که الاغی را کرایه و به صاحب آن خیانت کرده است
- باب 15 حکم کسی که آدمربایی کند و او را بفروشد
- باب 16 حکم سارق پرنده
- باب 17 حکم سارق سنگ و میوه
- باب 18 حکم سارق غنیمت، خرمن و بیتالمال
- باب 19 حکم سارق در سال قحطی
- باب 20 حکم مستعیر که عاریه را برنمیگرداند
- باب 21 حکم سارق بودن کسانی که زکات، مهریۀ زنان و بدهیشان را نمیپردازند
- باب 22 حدّ نبّاش «1»
- باب 23 حکم سارقی که پیش از قطع دست، سرقت را تکرار کند
- باب 24 حکم تبعید سارق
- باب 25 حکم سارق اجیر
- باب 26 حکم توبه و عفو سارق
- باب 27 حکم بردن سارق نزد حاکم
- باب 28 حکم مهمانی که سرقت کند
- باب 29 حکم سارق غیربالغ
- باب 30 حکم بردۀ سارق
- باب 31 حکم سارق مرتد
- باب 32 ادلّۀ اثبات سرقت برده
- باب 33 شرکت در سرقت
- باب 34 حکم سارق دیوانه
- باب 35 سارقترین سارقان
- باب 36 رزق سارقان
- باب 37 نخستین سارقانی که در اسلام دستشان قطع شد
- باب 38 حکم سرقت در بنی اسرائیل
- باب 39 حکم قاتل زناکار محصن و قاطع دست سارق
- باب 40 حکم امام زمان (عج) دربارۀ قطع دست بنی شَیْبه
- فصل هشتم: بابهای حدّ محارب و مرتد؛ تأدیب و تعزیر
- باب 1 تعریف محارب
- باب 2 حکم مرتد فطری
- باب 3 حکم کودکی که یکی از والدینش مسلمان هستند
- باب 4 حکم مرتد ملّی
- باب 5 حکم زن مرتد
- باب 6 حکم مرتد سارق
- باب 7 ادلّۀ اثبات کفر و ارتداد
- باب 8- حکم زندیق، منافق و ناصبی
- باب 9- حکم غالیان و فرقۀ قَدَریه
- باب 10 حکم کسی که به پیامبر صلی الله علیه و آله دشنام دهد یا ادعّای پیامبری کند
- باب- 11 حکم کسی که برای بت، نماز گزارد
- باب 12 حکم جادوگر
- باب 13 حکم کسی که به نام خدا تکدّی کند
- باب 14 حکم کسانی که زندانی یا حبس ابد میشوند
- باب- 15 حکم کسی که حرم الهی یا نبوی را نجس کند
- باب 16 حکم کسی که گوشت خوک یا مردار یا خون یا ربا میخورد و ربا را حلال میشمارد
- باب- 17 حکم ادب کردن بچه و متعلّم
- باب- 18 حکم کسی که دیگری را هُل دهد و او بیفتد و خسارت ببیند
- باب- 19 اندازۀ تعزیر
- باب- 20 حکم شاهد به شهادت دروغ
- باب- 21 حکم کسی که با زنش در حال حیض و روزه، آمیزش جنسی کند
- باب- 22 حکم بردۀ مجرم که نیمی از او آزاد است
- باب- 23 عدم جواز برای زدن اجیر
- باب- 24 مسئولیت مدنی کسی که حیوانی را بکشد یا مال کسی را تلف کند
- باب 25 حکم مردی که زوجهاش را بارها طلاق داده است
- مآخذ و منابع جامع احادیث شیعه
- ابواب قضاء،: کسی که حقّ قضاوت دارد و کسی که ندارد و وظیفۀ قاضی
منابع فقه شیعه جلد 25-30
مشخصات کتاب
سرشناسه : بروجردی، حسین، 1253 - 1340.
عنوان قراردادی : جامع احادیث الشیعه .فارسی .برگزیده
عنوان و نام پدیدآور : منابع فقه شیعه: ترجمه جامع احادیث الشیعه حضرت آیه الله العظمی سید حسین بروجردی رحمه الله جلد 24 معاملات (2) عاریه ،اجاره ،جعاله... چ/ مترجمان احمد اسماعیل تبار، احمدرضا حسینی، محمدحسین مهوری.
مشخصات نشر : تهران: فرهنگ سبز ، 1388.
مشخصات ظاهری : 955 ص.
شابک : دوره: 978-964-9906-45-4 ؛ 150000ریال: 978-964-9906-63-8
وضعیت فهرست نویسی : فاپا
یادداشت : ص.ع. لاتینی شده: .... Sources of shi'ite jurisprudence
موضوع : احادیث شیعه -- قرن 14
موضوع : احادیث احکام
موضوع : معاملات (فقه) -- احادیث
شناسه افزوده : اسماعیل تبار، احمد، 1343 -، مترجم
شناسه افزوده : حسینی، احمدرضا، 1342 - ، مترجم
شناسه افزوده : مهوری، محمدحسین، 1340 - ، مترجم
رده بندی کنگره : BP136/9 /ب4ج2042117 1388
رده بندی دیویی : 297/212
شماره کتابشناسی ملی : 1795110
جلد بیست و پنجم
این کتاب در حال تصحیح است.
منابع فقه شیعه، ج 26، ص: 3
جلد بیست و ششم
این کتاب در حال تصحیح است.
جلد بیست و هفتم
این کتاب در حال تصحیح است.
منابع فقه شیعه، ج 28، ص: 3
جلد بیست و هشتم
این کتاب در حال تصحیح است.
منابع فقه شیعه، ج 29، ص: 5
جلد بیست و نهم
این کتاب در حال تصحیح است.
منابع فقه شیعه، ج 30، ص: 1
جلد سیم
[پیش درآمد]
اشاره
قال رسول اللّٰه صلی الله علیه و آله:
«إنّی تٰارِکٌ فیٖکُمُ الثَّقَلَیْن کِتٰابَ اللّٰهِ وَعِتْرَتیٖ أهْلَ بَیْتیٖ.»
اصول کافی، شیخ کلینی؛ 1/ 294
مسند احمد بن حنبل، 3/ 14؛ 4/ 366- 367
منابع فقه شیعه، ج 30، ص: 5
سخن ناشر
نشر فرهنگ جهت باورسازی مردم در جوامع انسانی ضرورت انکارناپذیری دارد. سیّال بودن فهم انسان همواره در جریان تاریخ، همراه با تکمیل معارف قدیمی و فرا گرفتن مفاهیم جدید جاری است و هرگز معارف انسانی و دستاوردهای نوین آن در حوزۀ علوم ریاضی، تجربی و علوم انسانی متوقف نیست. مهم ترین بخش معارف انسان ها به مفاهیم بایدها و نبایدها برمی گردد، مفاهیمی که اعتباری هستند و به اعتبار کنندۀ این مفاهیم بستگی دارند. مسلمانان بایدها ونبایدها را به کلام خدای بزرگ و سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله و جانشینان او مربوط می دانند و شیعیان جانشینان پیامبر صلی الله علیه و آله را خاندان معصوم علیهم السلام آن فرستادۀ الهی می دانند.
انتشارات فرهنگ سبز سعی دارد با ترجمۀ کلام امامان شیعه که جانشینان معصوم آن رسول الهی هستند، قدمی در جهت نشر فرهنگ اسلام بر پایۀ اندیشه های اهل بیت علیهم السلام بردارد. تبلیغ و ترویج فرهنگ اسلام از طریق نشر آموزه های پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و جانشینان معصومش به منظور مواد اندیشه و تحلیل فکری مردم از وظایف انتشارات است. امید آن که نشر فرهنگ سبز در انجام این وظیفه موفق و مقبول باشد. در پایان از دست اندرکاران نشر فرهنگ سبز آقایان حاج هرمز شجاعی مهر و حاج محمدرضا دارابی و برادران احمد و مهدی اسماعیل تبار نهایت سپاس و امتنان را داریم. باشد که خداوند